Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał! (Łk 24, 4-6)
Pusty Grób
Ten grób ma taki sam rozmiar jak jaskinia w Lough Carra, w której kapłani ukrywali się w czasach ucisku. Kiedy Żydzi złożyli Chrystusa do grobu, myśleli, że to był Jego koniec. Podobnie, kiedy kapłani musieli chronić się w jaskini w Lough Carra, myślano, że to koniec chrześcijaństwa i katolicyzmu w Irlandii. Ale w obu przypadkach to był dopiero początek nowego życia i witalności. Napis w środku głosi: „Nie ma go tu - zmartwychwstał”. Kiedy widzimy odsunięty kamień i pusty grób, pojawia się pytanie „gdzie On jest?”. Jeśli spojrzymy na cmentarz i orientację grobów na wschód, w kierunku wschodzącego słońca, zrozumiemy, że Chrystus powróci, aby wskrzesić wszystkich zmarłych w dniu ostatecznym. Jeśli w życiu doczesnym będziemy wierzyć w Niego, a nasze życie będzie naśladować „ziarno, które upada na ziemię, aby umrzeć i wydać plon obfity”, wówczas będziemy uczestniczyć w życiu wiecznym, w pełni życia, które Jezus obiecał. Ukrywający się po jaskiniach irlandzcy kapłani w Chrystusie i Jego Królestwie znaleźli „coś, dla czego warto żyć - i zarazem coś wystarczająco wielkiego, aby również za to umrzeć.”
Stacja XV, „Spacer Zmartwychwstania” https://galway.dominikanie.pl/stacja-xv-spacer-zmartwychwstania/
