Stacja XV, Droga Zmartwychwstania

Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów2 od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. (Łk 24, 13-16)

Łukasza 24: 13 – 16

Droga Zmartwychwstania

Ustawienie tych kamieni jest wzorowane na celtyckiej „świętej drodze”, ścieżce procesyjnej, którą megalityczny człowiek szedł w Święto Słońca, szedł ze wschodu na zachód, aby spotkać kosmiczne siły pochodzące od boskości, zawarte w słońcu.
Kamienie na tej ścieżce rosną z zachodu na wschód, w miarę jak zbliżamy się do zmartwychwstałego Chrystusa i czerpiemy z Niego siłę. I dopóki nie przyjdzie On ponownie w chwale, przypominają nam, że często spotykamy go na ścieżce naszego życia, jeśli tylko nasze serca potrafią Go rozpoznać. Pancerz Świętego Patryka – znana irlandzka modlitwa, której powstanie przypisuje się św. Patrykowi wskazuje na jeden ze sposobów w jaki możemy spotkać Chrystusa.

ZANIM CHRYSTUS POWRÓCI MOŻEMY SIĘ MODLIĆ SŁOWAMI TEJ MODLITWY
Chryste bądź we mnie
Chryste bądź obok mnie
Chryste bądź przede mną
Chryste bądź za mną
Chryste bądź nade mną
Chryste bądź pode mną
Chryste pociesz i podnieś mnie
Chryste bądź w ciszy
Chryste bądź w niebezpieczeństwie
Chryste bądź na ustach przyjaciela i nieznajomego.