Obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość. (Kol 3, 12)
W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi! W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie! Nie opuszczajcie się w gorliwości! Bądźcie płomiennego ducha! Pełnijcie służbę Panu! Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali! Zaradzajcie potrzebom świętych! Przestrzegajcie gościnności! (Rz 12, 10-13)
Weronika
Gościnność i troska o pielgrzyma były ważną cechą życia zakonnego. Po umyciu stóp pielgrzymi dostawali coś do zjedzenia w refektarzu opactwa. Później udawali się do kościoła gdzie byli zaproszani do udziału we wspólnej modlitwie.
Gościnność, troska i życzliwość wobec pielgrzymów były specjalną cechą tego opactwa. W istocie to opactwo powstało w tym celu. Z jego powstaniem wiąże się ciekawa historia. Pewnego wieczoru, a było to około 1180 r. pewien młody chłopiec i jego matka znaleźli schronienie i gościnę pod dachem proboszcza starego kościoła – o imieniu Sheridan. Jak wieść niesie uciekali przed królową, macochą dziecka, która chciała go zabić. Chłopiec dorastał w tym miejscu przez pewien czas, a później, gdy został królem, zapytał proboszcza, jak może mu się odwdzięczyć. Sheridan zasugerował, że może naprawić stary kościół i klasztor. Król Cathal rozkazał swoim ludziom i budowniczym wznieść nowy kościół w Ballintubber. Budowniczy wywiązali się z tego zadania, ale zbudowali kościół w niewłaściwym Ballintubber, w Ballintubber-le-Bride, w hrabstwie Roscommon. Kiedy król Cathal dowiedział się o tym błędzie, rozkazał zbudować w Ballintubber opactwo królewskie, siedem razy większe od pierwotnego. Następnie przywiózł mnichów z Francji, aby zaspokoić potrzeby pielgrzymów.
Stacja VII, „Pan Jezus upada po raz drugi.” https://galway.dominikanie.pl/stacja-vii-pan-jezus-upada-po-raz-drugi/
